مکه ومدینه(5): ازکتاب حرمین شریفین نوشته حجت الاسلام علی اسماعیلی کریزی

ختم قرآن در مکه

یکی از  امور مستحب برای هر فرد، مسلمان، درهمه ایام سال ، وتمامی اماکن  قرا ئت قرآن کریم ، است وگاهی این عمل به خاطر شرایط زمانی ومکانی، مورد تأکید بیشتری  قرار گرفته است مانند قرائت در ماه مبارک رمضان یا ختم قرآن مجید ،در دوشهر مقدس مدینه منوره ومکه مکرمه ،واز، امام باقرع) روایت شده است که فرمودند:کسیکه در مکه ختم قرآن کند ، از دنیا نمی رود تا اینکه رسول خدارا ملاقات نموده وجایگاه خودش  را در بهشت ببیند.[1]

 تسبیح درمکه

 ذکر وتسبیح و تهلیل(لا اله الا الله گفتن )  درهمه لحظات زندگی وتمامی اماکن ، ثواب فراوانی،دارد، لکن در برخی ایام وزمان های خاص یا اماکن متبرکه ، از فضیلت بیشتری بر خوردار است ، امام صادق ع) فرموده اند : ( ثواب) تسبیح در مکه معادل (ثواب) مالیات عراقین است که در راه خداوند انفاق نمایند.[2]

   مریضی در مکه

 یکی ازحوادثی که ممکن است  هرانسا نی به آن مبتلا گردد ،آفت های جسمی یا روحی است ، هرچند برای هر ابتلائی ، حکمتی از طرف خداوند وجود دارد ،لکن چون انسان موجود ضعیف و کم تحملی است،نوعا تاب وتوان صبر برآن را ندارد، به خصوص اگر درغربت باشد وامکانات کمتری در اختیار داشته باشد ،یاخانواده وکسان او جهت پذیرائی ومراقبت از وی حضور نداشته باشند،  دلش نازک تر و صبر وتحمل او کمتر خواهد شد وشاید خداوند جهت دلداری به این گونه افراد وجبران برخی از تأ لمات روحی و روانی آنان پاداش مضاعفی برای آنها مقررنموده است ، پیامبرص) فرمودند : کسی که در مکه یک روز مریض شود خداوند برای او ثواب انجام شصت  سال عمل صالح را می نویسد.[3]

 فوت درحرمین  

مر گ وزندگی برای هر انسانی از طرف خداوند مقرر گردیده است ومدت عمر رافقط اومی داند ، وبرای پایان آن ، کوه وبیابان ، شهر وروستا، کاخ سنگی وخانه گلی ، فرش زرباف یا حصیر کهنه مسجد ، مجلس گناه ومعصیت یا مسجد ومحراب عبادت ، اماکن متبرک وغیر متبرک فرقی نمی کند ،روز و ساعت  وحتی تعداد نفس های هر فردی دارای حساب وکتاب معیین است ، وحضرت عزرائیل در لحظه خاص فرامی رسد وبه امر خداوند جان افراد را می گیرد ، سعادتی است، که انسان در آن لحظه درحرم خدا یا حریم ولی اوباشد ، پیامبر گرامی اسلام ص ) درمورد فوت در حرمین شریفین ، فرمودند : کسی که در یکی از حرمین مکه یامدینه فوت کند در معرض حساب روز قیامت قرار نمی گیرد ، وفوت او مرگ مهاجر الی الله است ( کسی که به دستورخداو برای کسب  رضای  هجرت نماید و در این را از دنیا برود)  وروز قیامت بااصحاب وشهدای بدر محشور خواهد شد .[4]

  همچنین ازا مام صادق ع) نقل شده است که فرمودند : کسی که بین الحرمین از دنیابرود، خداوند اورا  روز قیامت در زمره آمنین ( کسانی که از عذاب خداوند در امان هستند.) برمی انگیزاند.[5]

دفن درحرمین                                                                           

 هرچند عالم برزخ و حساب وکتاب قیامت بستگی به اعمال ورفتار هر فرد دارد واین طور نیست که فرد گناه کار وظالمی را اگر در اماکن متبرک دفن کنند همه گناهان او بخشیده می شود  واهل بهشت خواهد بود از باب مثال بگوئیم اگر هارون در کنار امام رضا ع) دفن شده است دیگر اهل جهنم نخواهد بود هرچند قاتل موسی بن جعفرع ) است  به یقین، آیات قرآن کریم و روایات اهل بیت ع) ومبانی اعتقادی ما این را تأ یید نمی کند ، هرچند، تأثیر، قرب معصومین ع) وجوار ائمه ع) وحرم خدا وپیامبر ص) وموضوع  شفاعت، از مسلمات اعتقادی ما است که باشرایط خاص خودش شامل حال افراد واجد شرایط می شود، لذا فرمایش معصومین ع) در مورد شفاعت ومدفونین در حرم منافاتی با این مبانی ندارد ،پیامبر اکرم ص) می فرمایند  : کسی که می تواند در مدینه فوت کند ، اقدام کند ، زیرا من از کسی که در مدینه فوت کند شفاعت خواهم کرد .[6] وحال آنکه همه ما می دانیم افرادی از سران کفر ونفاق، در مدینه فوت کرده اند ودفن شده اند که اصلا مشمول شفاعت پیامبر ص) نخواهند شد وبه عبارتی آن  افراد مستثنای منقطع محسوب می گردند وقابلیتی برای شفاعت نخواهند داشت،روایتی از امام صادق ع) نیز نقل شده است که فرمودند : کسی که در حرم دفن شود روز قیامت از فزع اکبر در امان است ، راوی : سؤال کردم؟ آدم های خوب وبد ( هردو راشامل می شود ) ؟ فرمودند : آدم های خوب وبد.(نیکو کار وفاجر) این روایت وسایر روایات مشابه  نیز باتوجه به توضیحات فوق قابل توجیه خواهد بود [7]